روش فیتیله‌ایی (coil)

قبل از اختراع چرخ سفالگری همه سفالینه‌های بزرگ را به روش فیتیله‌ایی می ساختند. ایده اولیه چرخ سفالگری نیز از این روش نشات گرفته است. با این تکنیک می‌توان هر فرمی (چه قرینه و چه غیر قرینه) و به هر اندازه‌ایی (از یک سرمه‌دان کوچک تا یک شهر) را ساخت.
این تکنیک بدین صورت است که برای ساختن یک ظرف، کف آن ظرف را اول به روش ورقه‌ایی می‌سازند و بعد دیواره کناری آن را با گذاردن فیتیله‌ها روی هم می‌سازند هر زمان که دهانه ظرف به سمت بسته شدن پیش می‌رود فیتیله را به سمت داخل و هر زمان که باز می‌شود به سمت بیرون قرار می‌دهند. بعد از گذاشتن هر سه فیتیله می‌توان این فیتیله‌ها را از داخل و از بیرن به هم وصل کرد. اگر بخواهید ظرف از یک طرف طرح‌های فیتیله را داشته باشد می‌توان فقط از طرف مقابل فیتیله‌ها را به هم وصل کنید و حتی می‌توانید با فیتیله‌ها بازی کنید و شکلهای مختلفی از فیتیله را داشته باشید. هنوز هم در بعضی از نقاط دنیا کسانی هستند که با این تکنیک سفالگری می کنند. (کلپورگان سیستان و بلوچستان)